برتربین

گوش هایی که نمی شنوند! هسته ای بهانه است...

رهبر انقلاب از ابتدای سال بارها این قضیه را یاد آوری کردند که مشکل ما و امریکا مبنایی است و قضیه هسته ای بهانه است ولی دولت مردان احساس ضعف کردند و راه حل مشکلات کشور را در مذاکره میبینند.
 امام خامنه ای:من امسال روز اوّل سال ۹۲ در مشهد در جوار مرقد ثامن‌الحجج اعلام كردم؛ گفتم من حرفى ندارم؛ بعضى از مسئولین و دولتمردان - دولتمردان آن دولت، بعد هم دولتمردان این دولت - فكر میكنند در قضیّه‌ى هسته‌اى ما با آمریكایى‌ها مذاكره كنیم [تا] موضوع حل بشود؛ گفتیم خیلى خب، اصرار دارید شما، در این موضوعِ بالخصوص بروید مذاكره كنید؛ ولى در همان سخنرانى اوّل امسال گفتم من خوشبین نیستم؛ مخالفتى نمیكنم امّا خوشبین نیستم. ببینید مرتّب پى‌درپى اظهارات سخیف آمریكایى‌ها را؛ سناتور بى‌آبروى آمریكایى از صهیونیست‌ها پول میگیرد تا برود در مجلس سناى آمریكا به ملّت دشنام صریح بدهد، نه اینكه اهانت كند؛ دشنام میدهد. رؤساى كشورشان هم همین‌جور، در سطوح مختلف به ملّت ایران [اهانت كند]. البتّه تودهنى را روز بیست‌ودوّم بهمن از مردم خوردند. یكى از علل اجتماع گرم‌تر مردم امسال همین بود كه مردم دیدند كه چطور مسئولین آمریكا گستاخ، پررو، زیاده‌طلب، بددهن، بى‌ادب روبه‌رو میشوند؛ غیرت دینى مردم آنها را به میدان كشاند تا به دشمن بگویند: اشتباه نكن، ما هستیم. ملّت ایران در این راهپیمایى بیست‌ودوّم بهمن به همه‌ى ما - به این حقیر، به مسئولین گوناگون، به زحمت‌كشانى كه دارند در امور اداره‌ى كشور حقیقتاً زحمت میكشند؛ چه آنهایى كه در باب سیاست خارجى كار میكنند، چه آنهایى كه در باب سیاست داخلى كار میكنند - خواستند بگویند: خاطرتان جمع باشد، ملّت ایران ایستاده است، در صحنه است، در مواجهه‌ى با دشمن احساس ضعف نكنید؛ یكى از پیامهاى بزرگ ملّت ایران این بود. این همان حرفى است كه من اوّل امسال گفتم، بعد هم بارها - قبلها هم گفتیم، بعدها هم گفتیم - مكرّر گفتیم كه مسئله‌ى هسته‌اى بهانه است براى دشمنى؛ مسئله‌ى هسته‌اى هم اگر یك روزى - حتّى به فرض محال - بر طبق نظر آمریكا حل بشود، باز یك مسئله‌ى دیگرى دنبال آن مى‌آید؛ الان ملاحظه كنید سخنگویان دولت آمریكا بحث حقوق بشر، بحث موشكى، بحث سلاح و مانند اینها را به میان آوردند.